Mandal; het zuidelijke puntje

Zondag 10 augustus.
Op tijd begonnen met de gisteren opgezette zomerluifel en de rest in te pakken, om door te rijden. Het is bewolkt weer, dus niet zo erg om in de auto te zitten. We reden over de 13 verder richting zuiden en hebben nog een pontje genomen van ong 20 minuten. Daar varen er ontzettend veel van in vooral het westen van Noorwegen, om snellere verbindingen te maken, dan via land te rijden.
Onderweg deden we twee campings aan, maar beiden waren het niet… Eén met heel veel vast plaatsen (weer van die caravans met eraan vast gebouwde zomerhuisjes) en de andere was echt te klein. Dus doorgereden tot aan Mandal; zo’n beetje het zuidelijkste puntje van Noorwegen, om een eilandje na. We zitten nu nog maar op 80 km afstand van Kristiansand, waar we woensdag de boot naar Hirschals Denemarken nemen.
Ook deze rit was mooi; ongeveer 180 km, vol met tunnels, vergezichten, watervallen, meren en dergelijke;het wordt eigenlijk al gewoon na een kleine twee weken. Klink raar, zeker als je de eerste ziet; dan denk je niet uitgekeken te raken…
Aangekomen op camping Sandnes, waar we op deze late zondagmiddag hartelijk werden verwelkomd, hebben we heel rustig aan gedaan. Gisteren was een lange dag met heftige wandeling, dus nu even niks verder… Sandnes is een schattige camping, met ong 60 plaatsen en enkele vaste. Daarbij zijn er wat hyter (hutjes) te huur; enkele verscholen in de bosjes en enkele in de grotere gebouwen. Ook is er een hutje voor gastenverblijf in het oude Gamle Hus gemaakt. Het lijkt een oud huisje om stenen, maar er is een vloer in gemaakt, die je dus niet ziet, tenzij je eronder kruipt. Ook daarin kan dus gelogeerd worden.
Rondom de camping, die wel vlak aan een weg ligt, ligt een lap (privé-)bos van de camping. Middels leuke bordjes en plattegrondjes word je op de routes gewezen. Prachtig, maar natuurlijk ook hier, behoorlijk stijl wandelen af en toe. Femke heeft daar het meest van meegekregen, met de hondjes samen… Als er al een camping in het buitenland overgenomen zou moeten worden,w as deze het wel. Naast de camping maakt de beheerder/eigenaar ook zelf robuuste houten meubels, zoals picknicktafels en banken en natuurlijk de bordjes met leuke met gebrande letters. Maar ja… deze camping is maar 5 maanden per jaar open; wat doen we de rest van het jaar dan… Zelf reizen??? Dus maar niet en gewoon van vakantie genieten, in plaats van het op werken te laten lijken.
Op maandag 11 augustus nog even het dorpje Mandal in geweest. Het heeft een klein centrum met veelal witte huisjes. Lekker koffie met wat zoets gegeten en nog wat souvenirtjes gekocht. Het zit er immer weer bijna op… Daarna nog een boodschapje in de KIWI; voor de laatste keer.
’s Avonds zou er gevist gaan worden in de naastgelegen fjord. Dat gebeurde ook, maar liep niet helemaal volgens planning… Het lange net van zo’n 100 meter, werd door het water van ong 120 meter breed getrokken, maar het bootje dat dat moest doet tok het letterlijk niet… Kennelijk was het net te zwaar of was de schroef vastgelopen, maar de mannen aan de kant moesten gewoon echt ouderwets handwerk verrichten met binnentrekken… Er zat dus ook niets in, helaas. Ondertussen was Femke aan de kant in goed gesprek met een plaatselijke vrouw met 15 jarige dochter, die beiden verliefd telen te zijn op de hondjes; volop aandacht en koekjes. Het meisje bleek ervaring met jagen op te gaan doen; beginnen met konijnen en gaandeweg naar elanden schieten. Later, toen voor de tweede keer het lange sleepnet naar binnen werd gehaald, heeft zij de rijke buit van 1 (!!!) zalm gemeten, gewogen en met het mes (dat op haar heup hing) bewerkt. Geen echt geslaagde buit voor de hoeveelheid mensen die erbij betrokken waren…
Wij dus maar aan de maaltijd van een belachelijke dikke, gemarineerde speklap met mais en gebakken aardappelvormpjes.
Morgen dus naar Kristiansand om overmorgen heel vroeg de boot naar Hirschals te nemen en dan nog 1000 km naar huis te rijden… Doen we dat snel of gaan we rustig aan doen en nog ergens een nachtje pakken; Hamburg of zo? We weten het nog niet…